Zegarow Kir Nikitycz
Kir Nikitycz Zegarow – profesor, kierownik Instytutu Nauk Niestosowanych Wydziału Wszechwag Uniwersytetu im. Nadieżdy Krupskiej w Semipałatyńsku. Autor monumentalnej pracy pt. „Planowana dynamika powstawania sowchozów na Alasce po niechybnym odzyskaniu tejże”, a także szeregu artykułów w specjalistycznych periodykach o nieustalonym profilu.
Wszelako najbardziej znany jest z wynalazku, którego dokonanie i wdrożenie pozwoliło przerwać czarną serię nagłych zgonów w jednostkach saperskich Armii Czerwonej.
Radzieccy saperzy od dłuższego czasu bezskutecznie borykali się z problemem – w jaki sposób odpalić bombę, samemu jednocześnie uchodząc z życiem. Dotychczasowe eksperymenty, sprowadzające się do prób coraz szybszej ucieczki zaraz po odpaleniu ładunku, nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Okazało się, że mimo osiągania przez radzieckiego sapera czasu 8,43 sekundy na 100 metrów w błocie i w pełnym oporządzeniu, eksplozja ładunku wybuchowego i tak była szybsza.
Poproszony przez Ministerstwo Obrony i Komitet Centralny o konsultację w tej delikatnej sprawie prof. Kir N. Zegarow błyskawicznie rozwiązał problem. Postanowił eksperymentalnie zintegrować z zapalnikiem bomby swój wysłużony budzik, który zawsze się spóźniał. Pomysł okazał się – nomen omen – strzałem w dziesiątkę. Bomby z podłączonymi do nich replikami budzika prof. Zegarowa zostały błyskawicznie skierowane do produkcji seryjnej, przyczyniając się do zachowania stanów osobowych dywizji saperskich Armii Radzieckiej. Na cześć autora wynalazku ten typ uzbrojenia został nazwany bombą Zegarowa i pod takim określeniem jest do dziś spotykany w handlu detalicznym.
Wynalazki: bomba zegarowa