Dyplomow Władimir Aleksandrowicz
Urodził się w niewielkiej wiosce Turka nad Bajkałem. W szkole do której uczęszczał ogromne wrażenie zrobili na nim wielcy naukowcy, przedstawiani jako pchający do przodu socjalistyczną ojczyznę – Wołow, Październikow, czy Atomow. Gdy miał 19 lat, nastała wyjątkowo sroga zima, która pomogła mu zrealizować marzenia: po zamarzniętym jeziorze przeszedł do Irkucka, gdzie przyjęli go na miejscowy uniwesytet, w uznaniu za wytrwałość i wiedzę.
Gdy w wieku 31 lat student Dyplomow zbliżał się do ukończenia pierwszego etapu wyższej edukacji na Uniwersytecie Irkuckim, nie spodziewał się, że zrewolucjonizuje cały świat naukowy. W trudnych, syberyjskich warunkach życie studenta było szczególnie ciężki i uzyskanie wysokiej frekwencji na zajęciach graniczyło niemalże z cudem, a wielu profesorów właśnie na tej podstawie wystawiało zaświadczenie o ukończeniu studiów. Dyplomow jednak nawet na tle rówieśników był rekordzistą. Nieobecny praktycznie na wszystkich wykładach nie mógł liczyć na uniwersytecką bumagę. Wtedy objawiła się jego wynalazcza pomysłowość: stawił się przed profesorskim gronem prosząc o tytuł absolwenta w zamian za pracę wykonaną na rzecz uczelni lub miasta. Sprytni wykładowcy zgodzili się i kazali mu odśnieżyć cały Irkuck. Młody Władimir w iście stachanowski sposób wywiązał się z zadania, takoż z umowy wywiązali się akademicy, którzy zresztą nie omieszkali spopularyzować pomysłu wśród swoich kolegów z innych placówek.
Od tego czasu każdy student, aby ukończyć z sukcesem studia musi wykonać pracę, nazwaną od nazwiska pomysłodawcy praca Dyplomowa.
Wynalazki: praca dyplomowa
Z biegiem czasu praca owa przybrała charakter bardziej akademicki, aniżeli fizyczny – jednakże jej pierwotna geneza nadal skutecznie obrazuje jej ogrom.