Kredytow Władisław Nikołajewicz
Rekin socjalistycznej finansjery, właściciel sieci banków w rejonie Krasnojarska.
Gdy rozwinął swoją działalność do szerszych niż uprzednio planował rozmiarów, problemem stała się zbyt mała operatywność. Pracownicy banków nie byli w stanie obsługiwać zarówno tych, którzy chcieli powierzyć bankom swoje oszczędności, jak i tych, którzy zaciągali u nich pożyczki na różne cele.
Chcąc zminimalizować konieczność obsługi każdej, nawet najdrobniejszej płatności, dokonywanej przez klientów ze swoich kont, Kredytow postanowił wydać im specjalną kartę, na której po każdej transakcji dokonanej ze środków zgromadzonych w banku osoba przyjmująca płatność zapisywała wysokość długu, jaką właściciel karty miał z tytułu dokonania płatności. Raz na miesiąc klient przychodził do banku i wpłacał należną gotówkę na pokrycie swoich dawnych zobowiązań.
Karta na tyle uprościła system, że z czasem coraz więcej ludzi chciało zaciągać pożyczki. Często zdarzało się, że ludzie ci nie byli w stanie zarobić na spłatę należności i pojawiały się problemy. Wtedy Kredytow wpadł na pomysł, aby sprawdzać, czy potencjalny dłużnik będzie w stanie odrobić zadłużenie. Badanie to polegało na sprawdzeniu zdolności do pracy, toteż potocznie szybko zyskało nazwę zdolność kredytowa.
Przez lata system funkcjonowania karty zmieniał się bardzo. Pierwotnie wymyślona karta kredytowa była wprawdzie dosyć prymitywną wersją dziś obowiązujących, ale nie należy zapominać, iż to właśnie temu uczonemu zawdzięczamy tę funkcjonującą do dziś nazwę.
Wynalazki: karta kredytowa, zdolność kredytowa