Czekoladow Jegor Jefimowicz
Wybitny radziecki uczony, członek Instytu Żywienia przy Akademii Nauk ZSRR (1930), Laureat Nagrody Lenina (1934). Niesłusznie oskarżony i stracony w roku 1938, zrehabilitowany w roku 1959.
Urodzony w 1899 roku w Archipowce na dalekiej Syberii, tam chodził do szkoły podstawowej, którą ukończył z wyróżnieniem. Jego rodzice przenieśli się jednak w 1913 roku do Moskwy. Po Rewolucji Październikowa wstąpił do Partii Bolszewików i jednocześnie podjął naukę na Uniwersytecie, gdzie studiował technologię żywienia. Po ukończeniu studiów podjął pracę w Ministerstwie Rolnictwa ZSRR, szybko awansował i w roku 1927 został Wiceministrem Rolnictwa. Jego kariera zawodowa nie przeszkodziła mu jednak w realizowaniu swojej pasji, jaką było poszukiwanie nowych rozwiązań smakowych w bogatej przecież kuchni radzieckiej.
Jak zwykle przypadek pomaga jednak wynalazcom. Pewnego razu do margaryny wysypała mu się torebka z kakao i Czekoladow odkrył intrygujący smak powstałej mieszanki. Po lekkim dosłodzeniu i podgrzaniu uzyskał lepką masę, którą udekorował ciasto. W ten sposób powstała masa, którą nazwano polewą Czekoladowa.
Za swoje odkrycie został uhonorowany przyjęciem w poczet Instytutu Żywienia przy Akademii Nauk ZSRR, a w pięciolecie swojego odkrycia otrzymał Nagrodę Lenina.
Niestety jego wynalazek okazał się w siermiężnych radzieckich czasach towarem deficytowym. Po wybuchu zamieszek spowodowanym brakiem kakao, został oskarżony o działalność antysocjalistyczną, a następnie skazany i stracony w roku 1938. Po śmierci Stalina został zrehabilitowany w roku 1959, a wynalazek wybitnego uczonego służy po dziś dzień we wszystkich kuchniach na całym świecie.
Wynalazki: polewa czekoladowa
Dlaczego nie ma ani słowa o współpracy Czekoladowa z Osipem Osipowiczem Deserowem? Czekoladow miał wszak ogromny wkład w pracę Deserowa nad jego tabliczką – wynalazkiem zawierającym również kakao i margarynę, ale jednak diametralnie różniącym się konsystencją i zastosowaniem.